De Nederlandse Astrid Huisman-Biemans (°1959) studeerde in Tilburg aan de Academie voor Beeldende Vorming.
Ze maakt haast fluïde bronzen beelden. Astrid creëert beweging of zoals ze zelf zegt, ze maakt het brons ‘dansend’. Menselijke verhoudingen zijn niet belangrijk voor haar: ze reduceert ze tot essentiële vormen.
Astrid, die haar inspiratie vindt in mensen, maakt bronzen sculpturen die niet alleen krachtig zijn, maar ook heel erg elegant en verfijnd. Ze probeert bewegingen en gevoelens van mensen die ze bestudeert te vertalen in haar kunst: ‘het leven is mooi!’.
De kunstenares ziet de schoonheid in het alledaagse. Het zijn liefdevolle details die haar beelden animeren: een bepaald gebaar, de ruches van een gedrapeerd kledingstuk of het randje van een kous. Ze speelt met lijnen. Haar bronzen hebben iets dynamisch en poëtisch.
