Isabel Miramontes (°1961, Santiago de Compostela) is een Spaanse kunstenares.
De kunstenares groeide op in België, in Brussel, waar ze ook studeerde. Ze behaalde een lerarendiploma aan het Sainte-Marie instituut in Brussel. Isabel volgde cursussen aan de Academie voor Schone Kunsten van Sint-Gillis en bij Patrick Pouillart, waar ze leerde tekenen naar levend model. Ze volgde ook cursussen van kunsthistoricus Gastón Fernandez. In 1994 ontdekte zij de beeldhouwkunst in het atelier van een vriend, het werd haar favoriet expressiemedium.
Meestal maakt Isabel bronzen beelden met een warme patina. Haar abstracte en surrealistische sculpturen tonen langgerekte lichamen en overdreven bewegingen. Ze speelt met verhoudingen. Houdingen en bewegingen zijn belangrijk voor haar. Haar vloeiende sculpturen tonen het menselijk lichaam, als het ware in repen gesneden, in banden (bijna als van een mummie), in spiralen en gedraaide vormen, contrasterend met het uitdrukkingsloze gezicht.
Miramontes wil niet alleen de fysieke, maar ook de emotionele activiteit van de mens overbrengen. Ze visualiseert zowel de kracht als de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam, vaak met een tikkeltje drama.
